Gitara hawajska istniała już wtedy, gdy nie było jeszcze gitar elektrycznych. Ponieważ gitara akustyczna traktowana na sposób hawajski miała zbyt małą nośność dźwięku, stworzona została około 1924 roku przez braci Doperów tzw. gitara rezofoniczna, tj. gitara, której dźwięk nie jest wzmacniany przez pudło rezonansowe, lecz przez specjalne aluminiowe membrany (rezonatory), działając na zasadzie głośnika radiowego, ale pobudzane mechanicznie. To rozwiązanie stopniowo udoskonalane stworzyło gitarę Dobro. Kształtem przypomina ona gitarę orkiestrową. Używana jest do wykonywania ludowego bluesa, country, a także do grania techniką „slide".
Dobro